مشخصات فنی محصولات پی وی سی

مشخصات فنی پی وی سی

• K-Value : مهمترین پارامتر کنترل کننده خواص پی وی سی PVC، وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی می باشد. برای بیان وزن مولکولی و مقایسه آن در صنعت از دو پارامتر ویسکوزیته ذاتی (I.V) و پارامتر K-Value استفاده می شود.

K-Value همان عدد ویسکوزیته است که نشانگر وزن مولکولی و درجه پلیمرازیسیون می‌باشد. با استفاده از این شاخص ویسکوزیته محلول PVC بدست می‌آید. محدوده ایی که معمولا برای  آفققفلآن در نظر گرفته می‌شود بین ۳۵ تا ۸۰  میباشد که باعث رفع گرفتگی لوله فاصلاب نیز می‌شود.

هرچه وزن مولکولی پی وی سی بیشتر باشد، مقاومت به جریان بیشتر و ویسکوزیته آن بیشتر خواهد شد. پارامتر K-Value نیز رابطه مستقیمی با ویسکوزیته ذاتی دارد و این به معنی مقادیر K-Value بالاتر است. برای نام­گذاری PVC از یک حرف لاتین ( نماد روش پلیمریزاسیون)  و ۲ عدد دو رقمی استفاده می­کنند که اولی پس از حرف لاتین مقدار K-Value و دومی درجه تخلخل را نشان می­دهد که با قابلیت جذب مواد نرم­کننده متناسب است. مقدار K-Value برای فرایند تزریق بین ۵۷ – ۶۰ و برای اکستروژن ۶۳ – ۶۸ می باشد.

مقدار K-Value پایین تر به معنی درصد تبلور پایین تر و در نتیجه خواص مکانیکی پایین تر می باشد، چرا که متوسط طول زنجیره ها و وزن مولکولی آن پایین تر است. معمولا از گریدهایی با حدود K=57 در تولید محصولات تزریقی استفاده می شود، چراکه مقدار تورم دای (die swell) بالاتری دارد که به پر شدن قالب کمک می کند. از طرفی تورم دای پایین تر در مقادیر حدود K=67 در ساخت پروفیل و لوله های پی وی سی سخت به کار می رود. برای تولید محصولات منعطف، از PVC هایی با مقادیر بالای وزن مولکولی استفاده می شود، زیرا تخلخل مناسب داشته و جذب نرم کننده راحت تر است.

• Volatiles (مواد فرار) : میزان مواد فرار موجود در محصول نهایی را بیان می کند که هر چه این مقدار کمتر باشد، محصول با کیفیت تری خواهیم داشت. این پارامتر بر اساس درصد وزنی بیان می شود.
• Bulk Density (چگالی بالک) : نسبت جرم ماده متخلخل خشک به حجم بالک است که با واحد گرم بر سانتی‌متر مکعب ، کیلوگرم بر متر مکعب و گرم بر لیتر مشخص می شود و برابر ۴۱ g.cm^-۳ میباشد.
• Dark Resin Particle : تعداد ذرات سیاه رنگی که در جرم مشخصی از رزین وجود دارد که با واحد عدد در ۲۵۰ گرم مشخص می شود.
• A. (آنالیز نرم کننده) : این پارامتر بیانگر مقدار جذب نرم کننده (Plasticizer) در PVC می باشد. مهمترین نرم کننده در pvc، روغن DOP دی اکتیل فتالات است. از این رو واحد P.A. عموماً بر اساس مقدار گرم DOP در ۱۰۰ گرم PVC تعریف می شود.
• Fish Eyes (چشم ماهی) : میزان ژل های موجود در رزین PVC در طول فرآیند پلیمرازیسیون را تخمین میزند و بصورت تعداد در واحد سطح بیان می شود. هنگامی که دانه های SPVC به صورت هموژن مخلوط نشده باشند و با ذرات کناری ذوب نشوند، پدیده چشم ماهی در ماده فراوری شده رخ می دهد. دانه های PVC مخلوط نشده را می توان به صورت توده هایی در ماده فراوری شده در کنار نحوه اتصال و چسب اتصالات پی وی سی مشاهده کرد. پودر SPVC تا حدودی دارای ذرات چشم ماهی هستند. ذرات چشم ماهی معمولاً دارای تخلخل نبوده و پلاستی سایزر را جذب نخواهد کرد. همچنین در طول فرآیند، تحت فیوژن قرار نمیگیرند. این ذرات در طول فرآیند اکستروژن فیلم قابل رویت بوده و باعث ایجاد ضایعات و دورریز می شود.
• Residual VCM content (مقدار منومر وینیل کلراید باقیمانده) : منظور تعداد منومرهایی است که در فرایند پلیمریزاسیون شرکت نکرده اند و مقدار آنها با واحد ppm مشخص می شود.
• D of F.O (funnel Diameter of Funnel Outlet) : بیانگر ماکزیمم قطر ذرات خروجی است که برحسب میلی متر بیان میشود.